Can Tho

Daar zijn we weer!

Vanuit HCM de bus een taxi gepakt naar weer een andere wereld. We verblijven momenteel in de Mekong Delta. In het plaatsje Can Tho wij een heel basic hutje geboekt. Bij aankomst lekker fruit en tourtjes geboekt.
Spullen gedropt en daar gingen we weer; hop de fiets op.
Met 30 graden, maar daar zijn we Hollanders voor. We hebben gekozen om vanmiddag het kleine rondje te doen. Je fietst hiermee langs de rivier. Wat ontzettend gaaf, hier gingen we weer even terug in de tijd en dit keer zonder dure telefoons..
Je kunt je er misschien niets bij voorstellen maar alle kinderen waren steeds super blij om ons te zien. Echter is hier stoppen geen optie, de honden die hier de terreinen bewaken komen wel blaffend achter je aan. Hier moesten we dus toch echt wel even voor oppassen ivm bijtgevaar.
Foto's maken zat er hier dan ook niet in.
Na 1.5 uur fietsen en gezien te hebben hoe ze hier hun land onderhouden, letterlijk met de hand alles en met de kano door hun land heen, kwamen we terug bij ons hutje.
Hier hebben we de rest van de middag lekker niks gedaan, in een hangmat gehangen en Netflix gekeken.
Het avondeten zit hier bij de kamerprijs in begrepen. Niet gek er is hier namelijk verder niks..
We kregen een grote vis en voor mij iets vegetarisch God mag weten wat, maar het was lekker.

Dag 2 Can Tho
Om 5:30 op voor een boottochtje naar de floating markt. In de boot kwam ik erachter dat de batterij van mijn camera leeg is, erg zonde.
In Vietnam hebben ze twee soorten pagodes, een voor mannen en een voor vrouwen.
De mensen in Vietnam willen graag een witte huid en bedekken daarom veel van hun lichaam. Ze vinden dit mooi. Zo ook een andere haarkleur dan zwart. Echter hebben de Vietnamezen van nature zwart haar. Bij een man is het heel aantrekkelijk, volgens hen, als deze een baard heeft. Maar ook een rechte neus.

We zijn dus naar de grootste floating markt geweest van heel Mekong Delta. De grootste manier van transport is hier dan ook over water. Er zijn boten die naar de grote markt gaan en hun bootje volladen om vervolgens te verkopen aan en in de dorpen. Echter wordt de markt wel steeds kleiner, omdat de wegen hier beter worden en dat makkelijker is te vervoeren.
De mensen hier verdienen 2 miljoen Dong per maand, dat is omgerekend €200 daar kunnen ze goed van rond komen. Een woning huren in de stad kost €45 per maand, in Ho Chi Minh City €200. Daar moeten ze dan ook gemiddeld 8-10 miljoen Dong verdienen om rond te komen.
De floating markt is niet gericht op toerisme, het is dus ook niet om iets te kopen. Het is pas voordelig als je grote hoeveelheden koopt.
Op de boot kregen we een noodlesoep van de markt als ontbijt en stapte we over op een andere boot om een ananas te eten.
Een probleem voor het milieu hier zijn de plastic zakjes. Vroeger gooide ze bv hun fruitafval gelijk in de natuur wat door de natuur werd afgebroken.
Plastic tasjes niet... Echter is de generatie vanaf onze leeftijd en jonger er bewust mee bezig. Zij leren op school om het milieu niet te vervuilen en wat de gevolgen van vervuiling zijn. De oudere generatie is hier niet mee bezig.
Grote vissen zijn in deze rivier niet meer te vangen, de rivier is leeg-gevist. De kleine vissen kun je nog wel vangen maar de grotere vissen komen vanuit een vis markt.
We zijn ook nog naar een rice factory geweest. Om te zien hoe ze de glasrijst, noodles en het hulsel van een loempia. Deze is anders dan die van het midden en noorden van het land.
Ze vieren in Vietnam niet je verjaardag maar de dag dat je dood gaat. Deze dag wordt dan ook elk jaar gevierd en je familie wordt boos wanneer je niet bij deze dag aanwezig bent. Ze zien dit als het niet respecteren van je overleden dierbaren.
Uiteindelijk zijn we nog over een markt op het land gelopen. Hier komen haast geen toeristen. Ze vinden je dan ook niet interessant, want ze willen verkopen. Ze verkopen op deze markt oa kikkers en ratten. Maar ook hersenen, ogen, tongen en eigenlijk alle ingewanden van allerlei dieren. Het is nu ook duidelijk waarom je in Vietnam zo lekker vegetarisch te eten krijgt. Veel mensen zijn hier geloven in het boeddhisme. En vanuit het boeddhisme geloven ze dat op het moment dat je een dier slacht om te eten dat je dan ook een persoon vermoord.
Uiteindelijk nog een uurtje gevaren door de Mekong Delta.
Bij terugkomst had ik lekker een uur massage, de massage vrouw kwam naar ons hutje, hoe ideaal.
Iets eten buiten ons verblijf is erg lastig. Zo stapte we vanmiddag vol goede moed de fiets op om buiten de deur te eten. Met handen en voeten de mensen proberen uit te leggen dat we wilde eten, echter kregen we van niemand wat.
Dus toch maar weer terug en bij ons verblijf gegeten.
Het blijkt trouwens ook dat ze de mensen hier iets minder random begraven dan wij dachten. Ze begraven iemand of dicht bij huis zodat een dierbare kan waken over de familie of ze begraven iemand op bv hun rijstveld of stuk land zodat ze dat kunnen bewaken.

In de middag hebben we de fiets weer gepakt. Het rondje wat we wilde fietsen hebben we helaas niet afgemaakt. Onderweg stonden honden met staart en oren omhoog waarnaar we ervoor gekozen hebben niet verder te gaan.
Dus toen zijn we de andere kant op gefietst en we zijn net zo lang doorgefietst totdat we ergens een ijsje zagen. Ik kan je zeggen dat was best een eindje fietsen. Maar kregen dan wel een lekker ijsje. Daarna wilde we ergens wat gaan drinken, helaas sprak mw geen Engels.. en wilde ze ons eten geven, ik hoor je denken. Ja nu wel eten terwijl we drinken wilde. Maar goed met handen en voeten komen we toch een heel eindje. Uiteindelijk zijn we aan het einde van de middag weer in de hangmat beland en doen we lekker weer even niks. Om half zeven is het weer eten.

Morgen vliegen we door naar Phu Quoc om even lekker bij te tanken.

Zonnige groetjes van ons