Bye Mulu, Hi Kuching

Dag allen,

Voor degene die ons de afgelopen dagen kwijt waren, kan ik het me voorstellen dat dit een oneindige zoektocht was.
Na een wat beroerde nacht voor Michelle zijn we onze laatste ochtend in Kota Kinalabu nog naar een dokter gegaan. Michelle had namelijk een voedsel infectie opgelopen aan de bovenkant van haar darm. Ze kreeg hier dan ook 4 soorten pillen, lees raketten, voor. Maar na de ochtend ging het al beter, gelukkig maar want we moesten door naar Mulu.
De vlucht naar Mulu was een beetje anders dan verwacht. We stopten namelijk nog even in Miri. Hier moesten we door de douane en na 10 minuten precies dezelfde weg weer hup het vliegtuig in. Apart maar grappig.
Nog veel grappiger was het vliegveld op Mulu. Hier was een bagageband van 1.5 meter en alles werd er met de hand opgelegd. Je kunt je dus wel afvragen wat die bagageband voor toegevoegde waarde had. Nadat we onze bagage hadden moesten we lopend naar onze nieuwe ervaring. Namelijk een homestay. Oftewel we logeerde bij locals thuis die hun huis hiervoor open stelde.
We kregen hier een welkomsdrankje en onze kamer werd aangewezen. Deze was in het nieuwe gebouw. Maar nog steeds geen luxe. De wc' s en douche waren allemaal buiten en moesten we dus nog helemaal heen lopen vanuit onze kamer. Een beetje kamperen maar dan anders. Niet veel later viel er een lekkere tropische bui van 45 min. Deze beperkte ons even om naar het Mulu National Park te gaan. Maar na die bui konden we gewoon gaan. Hier hebben we wat gegeten en zijn we ons klaar gaan stomen voor de nightwalk. Het jammere was onze gids, dju wat een flapdrol. Die spotte serieus geen enkel beest. Maar we hadden geluk dat we twee engelse jongens bij hadden die alles spotte. Door dit duurde de toch ipv 1.5 uur dan ook 2.5 uur. Maar we hebben serieus gave dingen gezien. Een spin zo groot als Bart zijn handpalm, mieren zo groot als zijn vinger, lizards, wandelende takken en 1000 poten. Mooie insecten maar jezus wat zijn ze groot hier. Zo hebben we ook joekels van slakken gezien. Na de nightshift moesten we weer terug naar onze homestay. Over een donkere weg met een zaklampje liepen we daar. Want ik zal Mulu even kort omschrijven om het beeld wat duidelijker te krijgen.
Mulu is nog erger dan sterksel... Geen bereik dus ook geen wifi, geen winkels (alles komt per vliegtuig), geen pinautomaat, na 7 uur in de ochtend geen elektriciteit en alleen maar koud water. Oftwel echt een gat. Maar goed toen we aankwamen gingen we even douche, hoe primitief het hier ook is, ze hadden wel een regendouche?!
De tweede dag kregen we eerst een ontbijt waar je u tegen zegt. Jaja wederom rijst maar ook soort oliebollen, pannekoeken en fruit.
Na een flink ontbijt maakte we ons klaar voor een Canapy Walk. Oftewel over houten touwbruggen klauwteren. Deze tocht was 2x 480 meter. Je voelde je net een vogel (dezelfde hoogte). Maar wel heel gaaf om te doen, de eerste bruggen een beetje eng maar daarna wen je eraan. Dit keer overigens wel met leuke gids. Na de walk hebben we in het cafe bij het park met twee andere nederlandse stelletjes wat gegeten en wat gedronken. In de middag hadden we namelijk de toch naar de Deer Cave. Super gaaf!! Eerst moesten we 3.6 kilometer wandelen naar de grot. Wat is deze grot gaaf zeg. Ik kan het zo niet eens omschrijven. Groot en mooi. Toen we eenmaal de grot uit waren was het wachten totdat de vleermuizen uit kwamen gevlogen. De BBC was ook aanwezig om te filmen. Het wachten hierop kan ooit verrekes lang duren maar we hadden geluk. Na een kwartier wachten kregen we vleermuizen te zien. De eerste twee groepen die uit kwamen gevlogen waren niet zo heel lang.. Maar toen... kwam er een groep uitgevlogen, om hier naar te kijken duurde maar liefst 28 minuten. Bizar maar echt een bijzonder gezicht. De Deer Cave is niet de grootste grot op aarde (de 3de grootste) maar wel de grootste die open is voor publiek. Daarna was het uiteraard nog 3.6 km terug wandelen. We hebben toen weer wat gegeten (rijst) en zijn terug gegaan naar de homestay. Hier hebben we gedouched en hebben we met zijn allen tv gekeken. Wij, de locals en de andere travellers die er zaten. Echt een huiskamergevoel. We zijn ondertussen veranderd van kamer en liggen nu in de slaapkamer van de mensen zelf. Dus we hebben het wel een beetje luxe. Haha.. Het is nog steeds geen luxe maar het klinkt wel luxer om in hun slaapkamer te mogen slapen.
Na een goede, welverdiende nachtrust begonnen we alweer aan een nieuwe dag Mulu. Dit keer stond de Wind Cave en de Clear Water Cave op het programma. Om negen uur in de ochtend vertrokken we met bootjes. Maar het water staat hier ontzettend laag dus om de 100m moesten we eruit om de boot te duwen waar die vast was gelopen. Erg grappig.
De Caves waren erg mooi. De Wind Cave had een mooie vorm maar de Clear Water Cave was toch wel wat mooier. In deze grotten leefde alleen weinig dieren, omdat het plafond te laag was. Na deze dag konden we wel zeggen dat we een beetje klaar waren met grotten bezoeken.
Nadat we terug waren in het park en wat gegeten hadden hebben we samen een unguided tour gelopen. Naar de Paku Waterfall. Helaas stond deze waterval ook een beetje droog en kwam er dus weinig water uit. Na even een frisse duik te hebben genomen zijn we dan ook maar weer terug gewandeld en hebben we voor de laatste keer een avondmaal in het park genomen. We waren dus al optijd terug dit keer, na een lekkere douche hebben we gezellig gekletst met andere travellers en een beetje gekeken wat we in Kuching wilde gaan doen. Het was echt gezellig en hebben veel verhalen uitgewisseld over het reizen met andere travellers.
Wat erg bizar was, was dat toen we zaten te kletsen de locals gingen 'uiteten' en iedereen gewoon in hun huis lieten, geldkist gewoon op tafel. Vol van vertrouwen dus.
Nu kwam het probleem: slapen.. Er was namelijk in de middag een groep engelse aangekomen (lees 19 jonge jongens).
Maar naar een wat korte nacht dan toch maar opgestaan. In de ochtend hebben we maar weer onze spullen gepakt en hebben we de sleutel van de kamer weer terug gegeven. En zijn we het park weer ingedoken. Hier hebben we weer een unguided tour gedaan. We spotte weinig wild of insecten maar het is zo lekker om stil door de jungle te wandelen.
Na een lunch was het tijd om te douche en te gaan.
Het was tijd om naar het volgende te gaan: Kuching.
Na een vlucht van 1.5 uur zijn we vanmiddag hier aangekomen.
Na aankomst zijn we de waterfront op gegaan en hebben hier wat gegeten. Nadat we gegeten hadden zijn we weer de promenade opgegaan. Nu was de zon onder en waren er super veel leuke lampjes.
We waren toch wel moe en zijn nu terug in het hostel.
Hier hebben we nog even gekletst met een ander Nederlands meisje maar nu is het weer tijd om te slapen. Zodat we morgen weer fris en fruitig de stad kunnen gaan bekijken.

Zo dat waren even 3 dagen in een verslag.
Tot het volgende verslag!