Hoi An

Alo,

Daar zijn we weer!
Na 14 uur in de trein kwamen we aan in Da Nang. De trein tocht werd erg mooi na de eerste stop in Hue. Onderweg weer van allerlei moois mogen zien. Zoals dat ze hier letterlijk rode grond hebben. Hier in de binnenlanden zie je de armoede en het onderontwikkelde pas echt goed. En wat hebben wij het dan als jonge snotneuzen toch goed voor elkaar in Nederland. Wat opvallend is hier is dat ze random iemand begraven. Gewoon zo maar ergens zie je dan een graf. Dit kan zelfs in het water. Maar als je dan begraven bent krijg je wel een heel mooi en vooral groot graf, dat dan weer wel.
We zijn dus richting het zuiden gereisd en zitten nu in Centraal Vietnam. De temperatuur is hier nu rond de 24 graden en het koelt in de nacht niet af. Helaas hebben we deze vakantie nog geen zonnestralen mogen meepikken, maar dat bewaren we dan maar voor het laatst. We hebben trouwens ook besloten om geen pizza meer te eten in Vietnam. We hebben het twee keer geprobeerd maar het is gewoon echt niet te eten hier. De rijst en noodles zijn hier toch wel de beste en het eten met stokjes begint een gewenning te worden. Wat verder nog wel "opvallend" is, is dat de Vietnamezen geen drol om hygiëne geven. Voor ons even een aanpassing, maar het went niet. Ze roggelen hier ook continu ofja snot ophalen is wellicht een betere omschrijving. De sputum die daaruit ontstaat tuffen ze gewoon in het afvalzakje als deze in de buurt is en zo niet dan gewoon op de grond... Dit is nog maar een klein voorbeeld. Ook hebben alle Vietnamezen in huis en in restaurants etc een soort gedenkhokje staan waarbij ze fruit, geld en vaak eten en drinken hebben liggen. We zijn er nog niet geheel achter waar dit voor dient, maar ik verwacht dat het iets te maken heeft met het eren van je voorouders. Verder houden ze nog van zingen en vals vaak ook. Ik hoop stiekem dat we nog een keer bij een karaoke bar uitkomen deze vakantie, maar Bart is hier niet zo'n fan van. Als wij hier ergens met z'n tweeën zijn zoals in taxi of massage ruimte zetten ze allemaal love songs aan haha zo schattig. Wat ze hier niet hebben, wat echt ideaal is, is muntgeld. Alleen maar briefjes en overal staat ome Ho op.
Maar goed even weer genoeg algemene  informatie, vanuit Da Nang zijn we met de taxi naar ons hostel in Hoi An gegaan. Echter wist deze taxi chauff niet helemaal de weg waardoor we mega zijn omgereden weer terug moesten en daar weer de weg vragen. Niet zo'n goede chauf maar wel fan van de Titanic en Westlife.
We hebben hier een leuke kamer met uitzicht op de rivier en er is bij het verblijf een zwembad echter regent het tot nu toe steeds dus is dat niet nodig.
Eenmaal in de stad hebben we voor Bart een pak aan laten meten bij Kimmys. In tailoring zijn ze hier in Hoi An gespecialiseerd. En dan zeggen ze dus iets over shoppen met vrouwen.. hier duurde het echt lang. Hoeveel knoopjes, hoeveel zakken, welke kleur, welk stofje, welke kleur aan de binnenkant en ga zo maar door. En dat is nog niet het ergste morgen (morgen al?!) moeten we terug voor een passessie en overmorgen voor een laatste passessie om hem vervolgens op te halen. Maar goed dan hebben we wel een driedelig pak met blouse en tie van Cashmere en full wool.
Het regent nu al de hele dag, dus even terug naar het hostel om de kleren te wisselen en we zijn de stad in gegaan. In de avonduren wordt deze stad echt net als de Efteling, een soort van. Overal, echt overal hangen lampionnen. Echt heel erg leuk. We zijn na het eten onze eigen chop sticks gaan kopen. Daar hebben we vet goed afgedingd. Ookal is het eigenlijk zo zielig omdat ze zo schattig zijn. Als laatste zijn we nog over de night market geslenterd en lekker op tijd in bed gedoken. Voor het eerst in Vietnam een redelijk zacht bed :)

Dag 2 Hoi An
Gister avond is Michelle niet helemaal lekker geworden, maar goed we weten dat dat erbij hoort op zo'n reis en Bart heeft het al achter de rug. Dus bij het ontbijt aan de hostess toch maar om medicatie gevraagd. Zelf meenemen vanuit Nederland heeft geen enkele zin want dat werkt niet tegen de bacteriën hier. Dus Michelle kreeg ook een potje met Berbine, net zoals Bart kreeg op de cruise. Schijnt voor heel veel zaken goed te zijn, maar dus in dit geval voornamelijk voor reizigers diarree. Na het ontbijt hebben we de bus gepakt naar My Son. Een groot tempelcomplex op 45 min van Hoi An af.
Bij terugkomst hebben we een bekend broodje van Hoi An gegeten: Bahn mi. Ik zal er een foto van bij doen; heerlijk!
Verder is het hier vandaag 25 graden en kon de korte broek eindelijk aan :). Om in het oude gedeelte rond te mogen lopen heb je hier een ticket nodig. Met deze ticket mag je 5 gebouwen in het gehele oude gedeelte bezoeken, je mag deze zelf kiezen.
Nadien zijn we naar de central market gegaan, echt super tof. Al die kleuren en aroma's en de leuke mensenmassa. We hebben daar snake ricewine gekocht.
De middag hebben we afgesloten met 1.5 uur passessie van Bart zijn maatpak. Er moet nog wat aan gesleuteld worden maar we hebben geluk: we mogen morgen nog 2 keer terug?!
In de avond heerlijk aan de rivier gegeten. Het is hier moeilijk om echt weer rijst en Vietnamese gerechten te vinden. Het is hier nu al zo gericht op toeristen dat je wordt plat gegooid met pizza. Maar wij hadden besloten die hier niet meer te eten dus wij slaan dat lekker over.

Dag 3 Hoi An
Voor het eerst deze vakantie uitgeslapen tot maar liefst 7:30 uur. Daarna weer hop de fiets op en naar een pottenbakkerij village geweest. Daar mochten we zelfs even proberen om een potje te bakken. Ook hier moesten we een kaartje kopen om de area te mogen betreden.
Uiteindelijk in het centrum van Hoi An weer beland waar we een leuk koffie tentje hadden gevonden en waar we achter het recept van de egg coffee zijn gekomen. Dat beloofd wat voor thuis :)
Als lunch hebben we lekker Hollands een hamburger en frietjes gegeten, jaja frietje speciaal stond gewoon In het Nederlands op de kaart :)
Daarna weer een passessie van 1.5 uur waarbij ze dit keer direct het pak van Bart aan gingen passen. Ze hebben zelfs de tailor himself erbij gehaald omdat wij maar niet tevreden raakte en ze het niet goed aangepast kregen. Maar eind goed al goed, het pak zit perfect.
Nadien zijn we even afgezet met het maken van een foto met het dragen van het fruit, maar goed zo helpen we de lokale bevolking ook een beetje. Uiteindelijk Bart zijn pak opgehaald en ons gereed gemaakt voor morgen, tas gepakt en spullen klaargemaakt.
Ons diner was met de Nederlanders die we hebben ontmoet met oud en nieuw. We hebben Indiaas gegeten, erg lekker. En ook wederom erg gezellig. Echter scheiden na morgen onze wegen en gaat iedereen een andere kant op, dus geen gezellige etentjes meer :(

Morgenvroeg vliegen we in 1 uur en 55 minuten naar Da Lat, waar we iets heel gaafs gaan doen. Wat lezen jullie in onze volgende blog :)
Dus tot de volgende blog xxx